LA Dodgers

Gaan we of niet naar de Dodgers-game? Tuurlijk gaan we. De topper tegen Chicago Cubbs.

Smorgens hebben we alvast de tassen ingepakt want maandagmorgen leveren we met veel pijn in ons hart, onze camper in.

Met de uber taxi gingen we naar het dodgerstadium. In de taxi hoorden we wat de toegangsprijzen waren, ongeveer $25- $100.

Waaauw wat een stadion. Mooie gelegen. Bij de kassa hadden we de keuze uit 3 plaatsen, uit de zon of in de schaduw maar wij kozen voor, typisch Amerikaans, de all you can eat, tribune. Dat betekent dat je tot de 7e inning gratis softdrinks, dodger dog, popcorn, nacho's en pelpinda's kon eten.

Wat een sfeer. Dodger fans en Cubbs fans door elkaar. Niks ruzie. Juist gezelligheid met elkaar. De wedstrijd begon met het Amerikaanse volkslied. Pet af, hand op je hart, mee zingend en kijkend naar de Amerikaanse vlag. Zo doen Amerikanen dat. (Daar kan Ned. Voetbalelftal nog een puntje aan zuigen).

Ja jullie vragen je af hoe de wedstrijd was en wie gewonnen heeft. Nou de wedstrijd zelf was niet zoveel aan. Tot de 8e inning met 3 honken bezet kwam favoriet Gonzales aan slag. Hij sloeg een honkslag waardoor Andrew Toles een punt scoorde. Wel was er nog een footrace van Corey Seager 'under review', maar na een paar minuten werd duidelijk dat het echt 1-0 was.

Zo beschreven de dodgers het op hun website:

A grounder from Adrian Gonzalez, a foot race won by Corey Seager and a run scored by Andrew Toles were the difference in a 1-0 victory for the Dodgers over the Cubs on Sunday at Dodger Stadium, a contest that legendary Dodgers broadcaster Vin Scully said "all boiled down to a whisper, a toenail, a 'toe dance' around second base."

De slagbeurt van de Cubbs in de 9 inning leverden niks op, dus de Dodgers hadden gewonnen.

Heel opvallend was het lied in de 7e inning. "Take Me Out to the Ball Game". Voor het nummer wordt iedereen gevraagd te gaan staan. Dit wordt al tientallen jaren zo gedaan. Het verhaal gaat dat, in de beginjaren van het nummer, de president aanwezig was tijdens een wedstrijd. Tijdens de seventh-inning stretch ging hij staan om zijn benen te strekken, waarna iedereen in het stadion vond dat zij dat ook moesten doen. Tijdens deze stretch werd, door puur toeval, het nummer gespeeld en is daarna nooit meer verdwenen.

Het refrein is:
Take me out to the ball game,
Take me out with the crowd;
Buy me some peanuts and Cracker Jack,
I don't care if I never get back.
Let me root, root, root for the home team,
If they don't win, it's a shame.
For it's one, two, three strikes, you're out,
At the old ball game.

Ook weer prachtig hoe en met veel enthousiasme dit lied wordt gezongen. Na de wedstrijd nog wat souvenirs gekocht en met SUV uber taxi terug naar ons rv park.

Om half 7 vertrokken we uit LA. We kwamen in het donker om 9pm aan in San Diego. Nog wat gepakt en gekletst met Nederlanders zijn we ons laatste nacht ingegaan.

We hebben het al vaker tegen elkaar gezegd; Goh, wat gaan we dit missen. We hebben zoveel meegemaakt. Voor ons de 1e x in een camper kamperen. Voor de 1e x rondtrekken, veel mensen ontmoeten. Zeer zeker voor herhaling vatbaar!!

Morgen en dinsdag nog 2 daagjes LA. We leveren onze camper in en halen onze huurauto op. In LA hebben we 2 overnachting in een hotel. Op het programma staat nog bezoeken Hollywood signs in de bergen, walk of fame en warn. Brothers studio’s  (Kim haar wens).

Tot de laatste blog!!